وب سایت حقوقی ماتیکان


قانون مجازات جرایم نیرو های مسلح (برای مشاهده پیوندهای مرتبط بر روی ماده مربوطه کلیک کنید)

فصل - اول - مواد عمومی
- ماده - 1 - دادگاه های نظامی به جرایم مربوط به وظائف خاص نظامی و انتظامی کلیه افراد زیر که در این قانون به اختصار ( نظامی ) خوانده میشوند رسیدگی میکنند :
  - بند - الف - کارکنان ستاد کل نیرو های مسلح جمهوری اسلامی ایران و سازمان های وابسته .
  - بند - ب - کارکنان ارتش جمهوری اسلامی ایران و سازمان های وابسته .
  - بند - ج - کارکنان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و سازمان های وابسته و اعضای بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
  - بند - د - کارکنان وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو های مسلح و سازمان های وابسته .
  - بند - ه - کارکنان مشمول قانون نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران .
  - بند - و - کارکنان وظیفه از تاریخ شروع خدمت تا پایان آن .
  - بند - ز - محصلان - موضوع قوانین استخدامی نیرو های مسلح - مراکز آموزش نظامی و انتظامی در داخل و خارج از کشور و نیز مراکز آموزش وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو های مسلح .
  - بند - ح - کسانی که به طور موقت در خدمت نیرو های مسلح جمهوری اسلامی ایران هستند و طبق قوانین استخدامی نیرو های مسلح در مدت مزبور از اعضا نیرو های مسلح محسوب میشوند .
  - تبصره - 1 - جرایم نظامی و انتظامی کارکنان مذکور که در سازمان های دیگر خدمت میکنند در دادگاه های نظامی رسیدگی میشود .
  - تبصره - 2 - رهائی از خدمت مانع رسیدگی به جرایم زمان اشتغال نمی شود .
- ماده - 2 - دادگاه نظامی مکلف است در مواردی که مجازات جرمی در این قانون ذکر شده است به استناد این قانون حکم صادر نماید . اعمال تخفیف و تبدیل نیز به موجب همین قانون خواهد بود .
  - تبصره - - - در مواردی که مجازات جرمی در این قانون ذکر نشده باشد چنانچه رسیدگی به آن جرم در صلاحیت دادگاه نظامی باشد ، دادگاه نظامی طبق قانون مربوط به آن جرم ، تعیین کیفر مینماید و اعمال تخفیف و تبدیل نیز به موجب همان قانون خواهد بود .
- ماده - 3 - در کلیه مواردی که حداکثر مجازات حبس در این قانون ( تا دو سال ) است دادگاه میتواند در صورت وجود جهات مخففه مجازات حبس را تا یک سوم حداقل مجازات قانونی جرم تخفیف داده و یا به یکی از مجازات های ذیل متناسب با مجازات اصلی تبدیل نماید :
  - بند - الف - در مورد کارکنان پایور :
    - بند - 1 - کسر حقوق و مزایا به میزان یک چهارم از شش ماه تا یک سال .
    - بند - 2 - جزای نقدی از دو میلیون ( 000‚000‚2 ) ریال تا بیست میلیون ( 000‚000‚20 ) ریال .
    - بند - 3 - محرومیت از ترفیع از سه ماه تا یک سال .
    - بند - 4 - انفصال موقت از خدمت از سه ماه تا شش ماه .
    - بند - ب - منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین از شش ماه تا یک سال .
  - بند - ب - در مورد کارکنان وظیفه :
    - بند - 1 - اضافه خدمت از دو ماه تا چهار ماه .
    - بند - 2 - جزای نقدی از یک میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال تا ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال .
    - بند - 3 - منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین حداقل به مدت شش ماه و حداکثر تا پایان خدمت وظیفه و در صورتی که باقیمانده خدمت دوره ضرورت کمتر از شش ماه باشد دادگاه میتواند مدت باقیمانده را مورد حکم قرار دهد .
    - تبصره - 1 - در صورت محکومیت به منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین ، تعیین محل خدمت جدید به عهده یگان یا سازمان مربوط میباشد .
    - تبصره - 2 - در کلیه جرائمی که مجازات قانونی حبس تا سه ماه میباشد ، قاضی مکلف به تبدیل مجازات حبس به جزای نقدی میباشد
- ماده - 4 - در کلیه مواردی که حداکثر مجازات حبس در این قانون ( بیش از دو سال تا پنج سال ) است دادگاه میتواند در صورت وجود جهات مخففه ، مجازات حبس را تا یک سوم حداقل مجازات قانونی جرم تخفیف دهد و یا به یکی از مجازات های ذیل متناسب با مجازات اصلی تبدیل نماید :
  - بند - الف - در مورد کارکنان پایور :
    - بند - 1 - جزای نقدی از ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال تا پنجاه میلیون ( 000‚000‚50 ) ریال .
    - بند - 2 - محرومیت از ترفیع از شش ماه تا دو سال .
    - بند - 2 - محرومیت از ترفیع از شش ماه تا دو سال .
    - بند - 3 - تنزیل یک درجه و یا رتبه .
    - بند - 4 - انفصال موقت از شش ماه تا یک سال .
  - بند - ب - در مورد کارکنان وظیفه :
    - بند - 1 - جزای نقدی از پنج میلیون ( 000‚000‚5 ) ریال تا سی میلیون ( 000‚000‚30 ) ریال .
    - بند - 2 - اضافه خدمت از سه ماه تا شش ماه .
- ماده - 5 - در تمام مواردی که حداکثر مجازات حبس در این قانون ( بیش از پنج سال ) است دادگاه میتواند در صورت وجود جهات مخففه ، مجازات حبس را تا یک سوم حداقل مجازات قانونی جرم تخفیف و یا به یکی از مجازات های ذیل متناسب با مجازات اصلی تبدیل نماید :
  - بند - الف - در مورد کارکنان پایور :
    - بند - 1 - جزای نقدی از سی میلیون ( 000‚000‚30 ) ریال تا یک صد میلیون ( 000‚000‚100 ) ریال .
    - بند - 2 - محرومیت از ترفیع از دو سال تا چهار سال .
    - بند - 3 - تنزیل یک تا دو درجه و یا رتبه .
    - بند - 4 - انفصال موقت به مدت یک سال .
  - بند - ب - در مورد کارکنان وظیفه :
    - بند - 1 - جزای نقدی از ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال تا پنجاه میلیون ( 000‚000‚50 ) ریال .
    - بند - 2 - اضافه خدمت از شش ماه تا یک سال .
- ماده - 6 - در هر مورد که کارکنان وظیفه به اضافه خدمت محکوم میشوند ، کلیه مقررات مربوط به خدمت از جمله مقررات کیفری و انضباطی نیرو های مسلح در زمان تحمل اضافه خدمت درباره آنان جاری است .
- ماده - 7 - در هر مورد که کارکنان وظیفه به اضافه خدمت محکوم میشوند ، کلیه مقررات مربوط به خدمت از جمله مقررات کیفری و انضباطی نیرو های مسلح در زمان تحمل اضافه خدمت درباره آنان جاری است .
  - بند - الف - مجازات اخراج از خدمت یا انفصال دایم از خدمت و یا خدمات دولتی به تنزیل دو درجه و یا رتبه .
  - بند - ب - مجازات تنزیل دو درجه یا رتبه به تنزیل یک درجه یا رتبه .
  - بند - ج - مجازات تنزیل یک درجه یا رتبه به شش ماه تا دو سال محرومیت از ترفیع .
  - بند - د - مجازات جزای نقدی یا انفصال موقت یا محرومیت از ترفیع یا اضافه خدمت تا نصف حداقل مجازات قانونی آن .
  - بند - ه - مجازات شلاق تعزیری به یک میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال تا ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال جزای نقدی .
- ماده - 8 - در مواردی که تخفیف های مقرر در مواد ( 3 ) ، ( 4 ) و ( 5 ) این قانون در خصوص مجازات حبس اعمال میشود ، دادگاه نمی تواند آن را به استناد ماده ( 7 ) این قانون مجددا تخفیف دهد .
- ماده - 9 - جهات مخففه مندرج در این قانون همان جهات مخففه قانون مجازات اسلامی مصوب 7/9/1370 است .
- ماده - 10 - ملاک تعیین صلاحیت دادگاه های نظامی ، مجازات اصلی جرم است و توام بودن حبس با مجازات های دیگر و همچنین تبدیلی تاثیری در صلاحیت ندارد .
- ماده - 11 - دادگاه های نظامی میتوانند به درخواست محکوم علیه و پیشنهاد دادستان و رعایت مقررات مربوط به زندان باز و نیمه باز مدت حبس وی را که بیش از یک سال نباشد به حبس با خدمت تبدیل نمایند . در اینصورت محکومان مذکور به یگان مربوط یا مراکزی که نیرو های مسلح برای خدمت تعیین میکنند معرفی شده و پس از پایان خدمت روزانه در بازداشتگاه یگان یا مرکزی که تعیین شده نگهداری میشوند .
  - تبصره - 1 - مقررات اجرایی حبس با خدمت ، نحوه هماهنگی با فرمانده مربوط و وضعیت خدمتی اینگونه افراد به موجب دستورالعملی خواهد بود که ظرف مدت سه ماه پس از تصویب این قانون توسط سازمان قضایی نیرو های مسلح با همکاری ستاد کل نیرو های مسلح تهیه و به تصویب رییس قوه قضاییه خواهد رسید .
- ماده - 12 - اعضای ثابت نیرو های مسلح که به موجب احکام قطعی دادگاه ها در جرایم عمدی به مجازات های زیر محکوم میشوند از زمان قطعیت حکم از خدمت اخراج میگردند :
  - بند - الف - محکومیت یا محکومیت های ( در صورت تعدد ) به حبس غیر تعلیقی زاید بر پنج سال .
  - بند - ب - محکومیت به حدود .
  - بند - ج - محکومیت به سبب ارتکاب جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور .
  - بند - د - محکومیت به قصاص نفس یا قطع عضو .
  - تبصره - 1 - در صورت وجود شرائط خاص خدمتی و عدم مصلحت اخراج از خدمت با تقاضای فرمانده مربوط یا دادستان ، دادگاه میتواند با ذکر دلایل و تصریح در متن حکم ، اجرای اثر تبعی حکم را طبق مقررات مربوط به تعلیق در قانون مجازات اسلامی مصوب 2/3/1375 معلق نماید .
  - تبصره - 2 - به خدمت اعضای پیمانی یا قراردادی نیرو های مسلح به محض قطعی شدن محکومیت های فوق پایان داده خواهد شد .
  - تبصره - 3 - در صورتی که کارکنان پایور نیرو های مسلح به حبس از دو سال تا پنج سال محکوم شوند ، اخراج از خدمت ( انفصال ، بازخریدی و یا بازنشستگی ) با توجه به نوع جرم و با رعایت مقررات استخدامی نیرو های مسلح با رای کمیسیون های انضباطی نیرو های مسلح خواهد بود .
- ماده - 13 - عفو محکومان نظامی شامل آثار تبعی آن نمیگردد مگر اینکه تصریح شده باشد .
- ماده - 14 - افسران و درجه داران وظیفه و کارکنان پیمانی که خدمت وظیفه خود را به اتمام نرسانده اند چنانچه به علت ارتکاب جرایم عمدی به یکی از مجازات های مذکور در ماده ( 12 ) این قانون محکوم شوند بقیه خدمت وظیفه خود را پس از اجرای مجازات با دو درجه یا رتبه پایین تر به صورت خدمت وظیفه انجام خواهند داد .
- ماده - 15 - دادگاه های نظامی میتوانند در جرایم تعزیری و بازدارنده علاوه بر تعیین مجازات ، به عنوان تتمیم حکم ، متهم را به یکی از مجازات های ذیل محکوم نمایند :
  - بند - الف - در مورد کارکنان پایور :
    - بند - 1 - منع اشتغال به خدمت در نقطه یا نقاط معین از سه ماه تا دو سال .
    - بند - 2 - محرومیت از ترفیع از سه ماه تا یک سال .
  - بند - ب - در مورد کارکنان وظیفه :
    - بند - 1 - اضافه خدمت حداکثر به مدت سه ماه .
    - بند - 2 - تنزیل یک درجه افسران و درجه داران وظیفه .
    - بند - 3 - منع اشتغال به خدمت در نقطه یا نقاط معین حداقل به مدت سه ماه و حداکثر تا پایان مدت خدمت وظیفه و در صورتی که باقیمانده خدمت دوره ضرورت کمتر از سه ماه باشد دادگاه میتواند مدت باقیمانده را مورد حکم قرار دهد .
    - تبصره - 1 - در هر مورد که دادگاه از مجازات های فوق به عنوان مجازات اصلی استفاده نموده یا مجازات حبس را به یکی از موارد فوق تبدیل کرده باشد نمی تواند همان مجازات را به عنوان مجازات تتمیمی مورد حکم قرار دهد .
- ماده - 16 - حداکثر محکومیت به انفصال موقت در مورد کارکنان پایور نیرو های مسلح یک سال است و محکومان به این مجازات از حقوق بدون کاری مطابق مقررات استخدامی مربوط استفاده خواهند کرد .
فصل - دوم - جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی
- ماده - 17 - هر نظامی که برنامه براندازی به مفهوم تغییر و نابودی اساس نظام جمهوری اسلامی ایران را طراحی یا بدان اقدام نموده و به این منظور جمعیتی تشکیل دهد یا اداره نماید یا در چنین جمعیتی شرکت یا معاونت موثر داشته باشد محارب محسوب میشود .
- بند - 18 - هر یک از اشخاص مذکور در ماده ( 17 ) قبل از کشف توطئه و دستگیری ، توبه نماید و خود را به ماموران معرفی کند و اطلاعاتش را در اختیار بگذارد به نحوی که توبه وی در دادگاه محرز شود حد محاربه از او ساقط شده و چنانچه اقدام مرتکب موجب اخلال در نظم و صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری وی یا دیگران گردد ، به حبس از یک تا پنج سال محکوم خواهد شد و در صورتی که مرتکب جرم دیگری شده باشد به مجازات آن جرم نیز محکوم میشود .
- ماده - 19 - هر نظامی که به منظور بر هم زدن امنیت کشور ( ایجاد رعب ، آشوب و قتل ) ، جمعیتی با بیش از دو نفر تشکیل دهد یا اداره کند ، چنانچه محارب شناخته نشود به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میگردد . اعضای جمعیت که نسبت به اهداف آن آگاهی دارند در صورتی که محارب شناخته نشوند به دو تا پنج سال حبس محکوم میگردند .
- ماده - 20 - هر نظامی که به نحوی از انحا برای جدا کردن قسمتی از قلمرو حاکمیت جمهوری اسلامی ایران یا برای لطمه وارد کردن به تمامیت ارضی یا استقلال کشور جمهوری اسلامی ایران اقدام نماید به مجازات محارب محکوم میشود .
- ماده - 21 - نظامیانی که مرتکب جرایم زیر شوند چنانچه ارتکاب جرم آنان به منظور براندازی نظام و همکاری با دشمن باشد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به سه تا پانزده سال حبس تعزیری محکوم میگردند :
  - بند - الف - هر نظامی که افراد تحت فرماندهی خود یا پایگاه یا محلی که حفاظت آن به عهده او سپرده شده یا تاسیسات و تجهیزات و ساز و برگ نظامی یا نقشه ها و اسناد و اسرار نظامی و نظایر آن ها را به دشمن تسلیم یا افشاء نماید .
  - بند - ب - هر نظامی که برای انجام مقاصد دشمن با او تبانی کند .
  - بند - ج - هر نظامی که برای دولت در حال جنگ با ایران یا برای گروه ها یا دستجات محارب و مفسد جمع آوری نیرو یا کمک نماید یا سایر افراد را به الحاق به دشمنان یا محاربان و مفسدان اغوا و تشویق کند یا عملا وسایل الحاق آنان را فراهم آورد .
- ماده - 22 - هر نظامی که علیه نظام جمهوری اسلامی ایران اقدام مسلحانه نماید ، محارب محسوب میشود .
- ماده - 23 - هر نظامی که نظامیان یا اشخاصی را که به نحوی در خدمت نیرو های مسلح هستند اجبار یا تحریک به فرار یا تسلیم یا عدم اجرای وظائف نظامی کند یا موجبات فرار را تسهیل یا با علم به فراری بودن ، آنان را مخفی نماید در صورتی که به منظور براندازی حکومت یا شکست نیرو های خودی در مقابل دشمن باشد به مجازات محارب و الا به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میشود .
- ماده - 24 - افراد زیر جاسوس محسوب و به مجازات های ذیل محکوم میشوند :
  - بند - الف - هر نظامی که اسناد یا اطلاعات یا اشیای دارای ارزش اطلاعاتی را در اختیار دشمن و یا بیگانه قرار دهد و این امر برای عملیات نظامی یا نسبت به امنیت تاسیسات ، استحکامات ، پایگاه ها ، کارخانجات ، انبار های دائمی یا موقتی تسلیحاتی ، توقفگاههای موقت ، ساختمان های نظامی ، کشتی ها ، هواپیماها یا وسایل نقلیه زمینی نظامی یا امنیت تاسیسات دفاعی کشور مضر باشد به مجازات محارب محکوم خواهد شد .
  - بند - ب - هر نظامی که اسناد یا اطلاعات برای دشمن یا بیگانگان تحصیل کرده ، به هر دلیلی موفق به تسلیم آن نشود به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میگردد .
  - بند - ج - هر نظامی که اسرار نظامی ، سیاسی ، امنیتی ، اقتصادی و یا صنعتی مربوط به نیرو های مسلح را به دشمنان داخلی یا خارجی یا بیگانگان یا منابع آنان تسلیم و یا آنان را از مفاد آن آگاه سازد به مجازات محارب محکوم خواهد شد .
  - بند - د - هر نظامی که برای به دست آوردن اسناد یا اطلاعات طبقه بندی شده ، به نفع دشمن و یا بیگانه به محل نگهداری اسناد یا اطلاعات داخل شود ، چنانچه به موجب قوانین دیگر مستوجب مجازات شدید تری نباشد به حبس از دو تا ده سال محکوم میگردد .
    - تبصره - 1 - هر نظامی که عالما و عامدا فقط به صورت غیر مجاز به محل مذکور وارد شود به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میگردد .
  - بند - ه - هر بیگانه که برای کسب اطلاعات به نفع دشمن به پایگاه ها ، کارخانجات ، انبار های تسلیحاتی ، اردوگاه های نظامی ، یگانهای نیرو های مسلح ، توقفگاههای موقتی نظامی ، ساختمان های دفاعی نظامی و وسایط نقلیه زمینی ، هوایی و دریائی وارد شده یا به محلهای نگهداری اسناد یا اطلاعات داخل شود به اعدام و در غیر اینصورت به حبس از یک تا ده سال محکوم میگردد .
  - تبصره - 1 - هر کس در جرایم جاسوسی با نظامیان مشارکت نماید به تبع مجرمان اصلی نظامی در دادگاه های نظامی محاکمه و به همان مجازاتی که برای نظامیان مقرر است محکوم میشود .
  - تبصره - 2 - معاونت در امر جاسوسی و یا مخفی نمودن و پناه دادن به جاسوس جرم محسوب و مرتکب به تبع مجرمان اصلی نظامی در دادگاه های نظامی محاکمه و در مواردی که مجازات جاسوس مجازات محارب و یا اعدام است به حبس از سه سال تا پانزده سال محکوم میشود .
- ماده - 25 - منظور از دشمن عبارت است از : اشرار ، گروه ها و دولتهائی که با نظام جمهوری اسلامی ایران در حال جنگ بوده یا قصد براندازی آن را دارند و یا اقدامات آنان بر ضد امنیت ملی است
  - تبصره - 1 - هرگاه برای دادگاه ، تشخیص دشمن یا دولت متخاصم محرز نباشد موضوع از طریق قوه قضائیه از شورای عالی امنیت ملی استعلام و نظر شورای مذکور ملاک خواهد بود .
- ماده - 26 - هر نظامی که اسناد و مدارک ، مذاکرات ، تصمیمات یا اطلاعات طبقه بندی شده را در اختیار افرادی که صلاحیت اطلاع نسبت به آن ها را ندارند ، قرار دهد یا به هر نحو آنان را از مفاد آن مطلع سازد به ترتیب ذیل محکوم میشود :
  - بند - الف - هرگاه اسناد ، مذاکرات ، تصمیمات یا اطلاعات ، عنوان به کلی سری داشته باشد به حبس از سه تا پانزده سال .
  - بند - ب - هرگاه اسناد ، مذاکرات ، تصمیمات یا اطلاعات ، عنوان سری داشته باشد به حبس از دو تا ده سال .
  - بند - ج - هرگاه اسناد ، مذاکرات ، تصمیمات یا اطلاعات ، عنوان خیلی محرمانه داشته باشد به حبس از سه ماه تا یک سال .
    - تبصره - 1 - هرگاه اسناد ، مذاکرات ، تصمیمات یا اطلاعات ، عنوان محرمانه داشته باشد از طرف فرمانده یا رییس مربوط تنبیه انضباطی خواهد شد .
    - تبصره - 2 - هرگاه اعمال فوق به موجب قوانین دیگر مستلزم مجازات شدید تری باشد مرتکب به مجازات شدید تر محکوم خواهد شد .
    - تبصره - 3 - طبقه بندی و تغییر طبقه بندی اسناد و مدارک ، مذکرات ، تصمیمات و اطلاعات و طرز نگهداری اسناد طبقه بندی شده به موجب دستورالعملی است که توسط ستاد کل نیرو های مسلح تهیه و پس از تصویب فرماندهی کل قوا جهت اجرا ابلاغ میگردد .
- ماده - 27 - هر نظامی که بر اثر بی احتیاطی یا بی مبالاتی یا سهل انگاری یا عدم رعایت نظامات دولتی موجب افشاء اطلاعات و تصمیمات یا فقدان یا از بین رفتن اسناد و مدارک مذکور در ماده ( 26 ) این قانون شود با توجه به طبقه بندی اسناد افشاء شده به ترتیب ذیل محکوم میشود :
  - بند - الف - چنانچه اسناد ، مذاکرات ، اطلاعات یا تصمیمات ، عنوان به کلی سری داشته باشد به حبس از شش ماه تا دو سال .
  - بند - ب - چنانچه اسناد ، مذاکرات ، اطلاعات یا تصمیمات ، عنوان سری داشته باشد به حبس از سه ماه تا یک سال .
  - بند - ج - چنانچه اسناد ، مذاکرات ، اطلاعات یا تصمیمات ، عنوان خیلی محرمانه داشته باشد به حبس از دو ماه تا شش ماه .
  - تبصره - 1 - هرگاه اسناد و مدارک ، مذاکرات ، اطلاعات یا تصمیمات ، عنوان محرمانه داشته باشد از طرف فرمانده یا رییس مربوط تنبیه انضباطی خواهد شد .
- ماده - 28 - هر نظامی که پس از آموزش لازم در مورد حفظ اطلاعات طبقه بندی شده ، در اثر بی مبالاتی و عدم رعایت اصول حفاظتی ، توسط دشمنان و یا بیگانگان تخلیه اطلاعاتی شود ، به یک تا شش ماه حبس محکوم میگردد .
فصل - سوم - جرایم برخلاف تکالیف نظامی
- ماده - 29 - هرگاه تخلف و سرپیچی از تکالیف نظامی سبب تسلط دشمن بر اراضی یا مواضع یا افراد خودی شود ، مرتکب به مجازات محارب محکوم میگردد .
- ماده - 30 - هر فرمانده یا مسئوول نظامی بدون استفاده از تمام وسایل دفاعیه که در اختیار او بوده از انجام اقداماتی که وظیفه نظامی او ایجاب میکرده خودداری نماید و آنچه را که حفاظت یا دفاع از آن به او سپرده شده از قبیل تاسیسات ، استحکامات ، سربازخانه ، کارخانجات ، انبار و مخازن اسلحه و مهمات یا آذوقه یا سوخت یا ملزومات نظامی ، هواپیما ، کشتی ، شهر ، آبادی و اراضی به نحوی از انحا به دشمن تسلیم نماید به مجازات محارب محکوم میشود .
- ماده - 31 - هر فرمانده یا مسئول نظامی که با دشمن قرارداد تسلیم منعقد نماید در صورتی که تصمیم متخذه موجب خلع سلاح نیرو های تحت فرماندهی یا اسارت آن ها یا تسلیم آنچه دفاع و حفاظتش به عهده او است ، بشود به مجازات محارب و در غیر اینصورت به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میگردد
- ماده - 32 - هر نظامی که در مقابل دشمن ، از به کار بردن سلاح یا مهمات یا سایر امکانات نظامی برای مبارزه خودداری نماید یا آشکارا مرتکب اعمالی گردد که موجب تزلزل روحیه افراد دیگر شود یا عمدا از کوشش برای روبرو شدن ، جنگیدن ، اسیر نمودن یا منهدم ساختن نیروها ، کشتی ها ، هواپیماها یا هرگونه وسایل دیگر دشمن که به عهده او بوده یا وظیفه نظامی او ایجاب میکرده خودداری نماید چنانچه موجب شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و الا به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میگردد .
- ماده - 33 - نظامیان زیر که تعداد آنان حداقل سه نفر باشد شورش کننده محسوب و به ترتیب ذیل محکوم میشوند :
  - بند - الف - نظامیان مسلحی که با تبانی یا به صورت دسته جمعی از اطاعت فرماندهان یا روسای خود سرپیچی کنند چنانچه مصداق محارب نباشند هر یک به حبس از سه تا پانزده سال .
  - بند - ب - نظامیانی که در ارتباط با خدمت به صورت دسته جمعی و با سلاح گرم یا سرد به جان یا مال یا ناموس مردم یا اموال عمومی تعدی یا تجاوز نمایند چنانچه محارب محسوب نشوند به حبس از سه تا پانزده سال .
  - بند - ج - نظامیان مسلحی که به منظور دستیابی به اهداف شخصی ، صنفی و گروهی و یا به منظور بهره مندی از مزایا و امتیازات یا علیه تصمیمات قانونی مسوولان و نظایر آن در یگانهای نظامی یا در هر محل دیگر اجتماع ، تحصن یا اعتصاب نموده و یا به هر نحوی موجب اخلال در نظم شوند به حبس از سه تا پانزده سال .
  - بند - د - چنانچه مرتکبان جرایم فوق غیر مسلح باشند به حبس از شش ماه تا سه سال .
  - تبصره - 1 - هرگاه یک نفر از مرتکبان جرایم فوق در یک اقدام گروهی مسلح باشد کلیه افراد حسب مورد به مجازات بند های ( الف ) ، ( ب ) و ( ج ) این ماده محکوم خواهند شد .
- ماده - 34 - هر یک از فرماندهان یا مسوولان نظامی بدون امر یا اجازه یا بدون اینکه به اقدام متقابل وادار شده باشد علیه نیرو های نظامی یا اتباع دولتی که با ایران در حال جنگ نباشد مسلحانه حمله یا عده ای را وادار به حمله نماید یا با نیروی تحت فرماندهی خود در اراضی دولتی که با ایران در حال جنگ نباشد مرتکب عملیات خصمانه شود هرگاه اقدامات فوق موجب اخلال در امنیت داخلی یا خارجی کشور گردد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میشود .
- ماده - 35 - هر یک از فرماندهان یا مسوولان نظامی که پس از دریافت دستور توقف عملیات جنگی ، عملیات را ادامه دهد در صورتی که عمل وی موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به دو تا ده سال حبس محکوم میشود .
- ماده - 36 - هر نظامی که بدون امر یا مجوز قانونی ، فرماندهی قسمتی را به عهده گیرد و یا برخلاف امر مافوق ، فرماندهی قسمتی را ادامه دهد به حبس از دو تا ده سال محکوم و چنانچه مرتکب جرم دیگری گردد به مجازات آن جرم نیز محکوم خواهد شد .
- ماده - 37 - هر نظامی که اوامر فرماندهان یا روسای مربوط را لغو نماید به ترتیب زیر محکوم میشود :
  - بند - الف - هرگاه از امر حرکت به طرف دشمن یا محاربان و مفسدان امتناع ورزد ، چنانچه حاکی از همکاری با دشمن باشد و یا موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به حبس از سه تا پانزده سال
  - بند - ب - هرگاه از امر حرکت به طرف دشمن یا محاربان و مفسدان امتناع ورزد ، چنانچه حاکی از همکاری با دشمن باشد و یا موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به حبس از سه تا پانزده سال
- ماده - 38 - هر نظامی در غیر موارد مذکور در ماده ( 37 ) این قانون دستوری را لغو نماید به استثنا مواردی که صرفا تخلف انضباطی محسوب میگردد به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم میشود .
  - تبصره - 1 - هرگاه لغو دستور مربوط به منع ازدواج با اتباع بیگانه یا با اتباع بیگانه ای که به سبب ازدواج تبعه ایران محسوب میشوند ، باشد ، به حبس از سه ماه تا یک سال و اخراج از خدمت محکوم میگردد .
- ماده - 39 - هر یک از فرماندهان و مسوولان نظامی یا انتظامی که حسب مورد مصوبات شورای عالی امنیت ملی ، شورای امنیت کشور و شورا های تامین استان یا شهرستان را در مواردی که طبق قانون موظف به اجرای آن میباشند اجرا نکنند ، چنانچه مشمول مجازات محارب نباشند یا به موجب سایر قوانین مستوجب مجازات شدید تری نگردند به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میشوند .
- ماده - 40 - عضویت کارکنان نیرو های مسلح در سازمان ها ، احزاب و جمعیت های سیاسی و مداخله یا شرکت و یا فعالیت آنان در دسته بندی ها و مناقشه های سیاسی و تبلیغات انتخاباتی ممنوع است و مرتکبان به شش ماه تا سه سال حبس محکوم میگردند و در هر حال ادامه خدمت یا رهائی اینگونه افراد از خدمت به عهده هیات های رسیدگی به تخلفات نیرو های مسلح میباشد .
- ماده - 41 - هر نظامی که در حین خدمت یا ماموریت برخلاف مقررات و ضوابط عمدا مبادرت به تیراندازی نماید علاوه بر جبران خسارات وارده به حبس از سه ماه تا یک سال محکوم میشود و در صورتی که منجر به قتل یا جرح شود علاوه بر مجازات مذکور ، حسب مورد به قصاص یا دیه محکوم میگردد و چنانچه از مصادیق مواد ( 612 ) و ( 614 ) قانون مجازات اسلامی مصوب 2/3/1375 باشد به مجازات مندرج در مواد مذکور محکوم خواهد شد .
  - تبصره - 1 - چنانچه تیراندازی مطابق مقررات صورت گرفته باشد مرتکب از مجازات و پرداخت دیه و خسارت معاف خواهد بود و اگر مقتول یا مجروح مقصر نبوده و بی گناه باشد دیه از بیت المال پرداخت خواهد شد .
  - تبصره - 2 - مقررات مربوط به تیراندازی و نحوه پرداخت دیه و خسارات به موجب ( قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیرو های مسلح در موارد ضروری مصوب 18/10/1373 ) و آیین نامه های مربوط خواهد بود
- ماده - 42 - هر نظامی که باید به طور انفرادی یا جمعی به ماموریت برود عمدا و بدون عذر موجه در وقت مقرر حاضر نگردد به ترتیب زیر محکوم میشود :
  - بند - الف - هرگاه حرکت برای عزیمت به منطقه جنگی یا مقابله با اشرار و مفسدان باشد و عمل مرتکب موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به حبس از دو تا ده سال .
  - بند - ب - هرگاه حرکت برای عزیمت به منطقه ای که در حالت جنگ یا آماده باش رزمی یا اعلام محدودیت های ضروری موضوع اصل هفتاد و نهم ( 79 ) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران باشد به حبس از دو تا پنج سال .
  - بند - ج - در سایر موارد به استثنا مواردی که صرفا تخلف انضباطی محسوب میشود به حبس از دو ماه تا یک سال .
  - تبصره - 1 - هر نظامی که پس از انتقال به یگان جدید در معرفی خود به آن بیش از مهلتی که به او داده شده بدون عذر موجه تاخیر کند مطابق مقررات این ماده با وی رفتار خواهد شد .
  - تبصره - 2 - هر نظامی که در منطقه عملیات جنگی یا موقع اعلام آماده باش رزمی بدون عذر موجه در محل معین حاضر نگردد به حبس از دو تا پنج سال محکوم میشود .
- ماده - 43 - هر نگهبان که محل نگهبانی خود را بدون مجوز ترک نماید در صورتی که در مقابل دشمن با همکاری یا تبانی باشد یا عمل وی موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب محکوم ، در غیر اینصورت به شرح زیر مجازات میشود :
  - بند - الف - هرگاه در مقابل دشمن یا محاربان و مفسدان باشد به حبس از سه تا پانزده سال .
  - بند - ب - هرگاه در ناحیه ای باشد که در حالت جنگ و یا اعلام وضعیت و محدودیت های ضروری موضوع اصل هفتاد و نهم ( 79 ) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و یا حالت آماده باش رزمی باشد به حبس از دو تا ده سال .
  - بند - ج - در سایر موارد به استثنا مواردی که صرفا تخلف انضباطی محسوب میشود به حبس از سه ماه تا دو سال .
    - تبصره - 1 - نگهبان ، مامور ( اعم از نظامی و انتظامی ) مسلحی است که مراقبت و حفاظت یک محل یا یک منطقه یا یک مقام معین به او واگذار شده باشد .
- ماده - 44 - هر نظامی که در حین نگهبانی به طور ارادی بخوابد به شرح زیر محکوم میشود :
  - بند - الف - هرگاه در مقابل دشمن و محاربان باشد در صورتی که عمل وی موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به حبس از دو تا ده سال .
  - بند - ب - هرگاه در ناحیه ای باشد که در حالت جنگ یا اعلام محدودیت های ضروری موضوع اصل هفتاد و نهم ( 79 ) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران یا آماده باش رزمی باشد به حبس از شش ماه تا دو سال .
  - بند - ج - در سایر موارد به استثنا مواردی که صرفا تخلف انضباطی محسوب میشود به حبس از دو ماه تا یک سال .
- ماده - 45 - هر نظامی در حین خدمت یا در ارتباط با آن به نگهبان یا مراقب در رابطه با انجام وظیفه وی تعرض نماید به ترتیب زیر محکوم میگردد :
  - بند - الف - چنانچه مرتکب با سلاح تعرض نماید به حبس از سه تا پانزده سال .
  - بند - ب - چنانچه مرتکب بدون سلاح تعرض نماید به حبس از دو تا پنج سال .
  - تبصره - 1 - چنانچه در اثر تعرض صدمه ای به نگهبان یا مراقب وارد آید که موجب قتل یا جرح یا نقص عضو شود مرتکب حسب مورد به قصاص یا دیه نیز محکوم میگردد .
- ماده - 46 - هر نظامی در حین خدمت به نحوی به نگهبان یا مراقب در رابطه با انجام وظیفه وی اهانت نماید به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم میگردد ، مگر آن که اهانت او مصداق قذف باشد که به مجازات آن محکوم میشود
- ماده - 47 - هر نظامی که حین خدمت یا در ارتباط با آن نسبت به مافوق خود عمدا مرتکب ضرب یا جرح یا نقص عضو و یا قتل شود علاوه بر محکومیت به قصاص یا دیه ، حسب مورد به شرح ذیل محکوم میشود :
  - بند - الف - در صورتی که با سلاح باشد به حبس از سه تا پانزده سال .
  - بند - ب - چنانچه بدون سلاح باشد و موجب قتل گردد به حبس از سه تا پانزده سال و اگر موجب جرح یا نقص عضو شود به حبس از دو تا ده سال و در غیر اینصورت به حبس از دو تا پنج سال
- ماده - 48 - هر نظامی حین خدمت یا در ارتباط با آن به مافوق خود اهانت نماید به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم میگردد .
  - تبصره - 1 - در صورتی که اهانت وی مصداق قذف باشد به مجازات آن محکوم میشود
- ماده - 49 - هر یک از فرماندهان و مسوولان نظامی به افراد تحت امر خود اهانت و یا خارج از محدوده اختیارات فرماندهی و آیین نامه انضباطی آنان را تنبیه نماید به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم و هرگاه به موجب قوانین جزائی دیگر مستلزم حد یا قصاص یا دیه باشد به آن مجازات نیز محکوم میگردد .
- ماده - 50 - هر نظامی که حین خدمت یا در ارتباط با آن ، مافوق خود یا مراقب یا نگهبانی را در ارتباط با انجام وظیفه آنان تهدید نماید ، به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم میشود .
- ماده - 51 - هر نظامی که برای فرار از کار یا انجام وظیفه و یا ارعاب و تهدید فرمانده یا رییس و یا هر مافوق دیگر یا برای تحصیل معافیت از خدمت و یا انتقال به مناطق مناسب تر و یا کسب امتیازات دیگر عمدا به خود صدمه وارد آورد یا تهدید به خودزنی نماید یا به عدم توانائی جسمی یا روحی متعذر شود و بنا به گواهی پزشک نظامی یا پزشکان قانونی تمارض او ثابت گردد و یا در انجام وظایف نظامی بی علاقگی خود را در موارد متعدد ظاهر کند به نحوی که در تضعیف سایر نیرو های نظامی موثر باشد ، علاوه بر جبران خسارت وارده به ترتیب زیر محکوم میگردد :
  - بند - الف - هرگاه در مقابل دشمنان باشد چنانچه عمل وی موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به حبس از دو تا ده سال .
  - بند - ب - هرگاه در زمان جنگ باشد و در مقابل دشمنان نباشد به حبس از یک تا پنج سال .
  - بند - ج - در سایر موارد به استثنا مواردی که صرفا تخلف انضباطی محسوب میشود به حبس از سه ماه تا یک سال .
  - تبصره - 1 - مرتکبان جرایم مذکور در نتیجه اعمال فوق از هیچ امتیازی برخوردار نمی گردند و خدمت خود را مطابق مقررات انجام خواهند داد مگر آن که ادامه خدمت به هیچ وجه مقدور نباشد .
- ماده - 52 - هر نظامی حین خدمت یا در ارتباط با آن با علم و آگاهی در مقابل ماموران نظامی و انتظامی حین انجام وظیفه آنان مقاومت یا به آنان حمله نماید متمرد محسوب و به ترتیب زیر محکوم میشود :
  - بند - الف - در صورتی که تمرد با اسلحه صورت گرفته باشد به حبس از دو تا پنج سال
  - بند - ب - در صورتی که تمرد بدون سلاح به عمل آید به حبس از شش ماه تا سه سال .
  - تبصره - 1 - اگر متمرد در موقع تمرد مرتکب جرم دیگری هم بشود به مجازات آن نیز محکوم میگردد .
- ماده - 53 - هر نظامی که حین انجام وظیفه مرتکب جرایم ذیل گردد ، در هر مورد به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میشود :
  - بند - الف - چنانچه نسبت به مجروح یا بیمارآزار روحی یا صدمه بدنی وارد کند .
  - بند - ب - چنانچه اموال مجروح یا بیمار یا مرده ای را تصاحب نماید .
  - بند - ج - چنانچه نسبت به مجروحان یا اشخاصی که در معرض خطر جانی قرار دارند در حالیکه کمک رسانی از وظایف اوست از کمک خودداری کند .
  - تبصره - 1 - در موارد فوق الذکر ، در صورتی که مورد از مصادیق قصاص یا دیه نیز باشد یا اموالی را تصاحب کرده باشد حسب مورد به قصاص ، دیه یا استرداد اموال نیز محکوم میگردد .
- ماده - 54 - هرگاه بی احتیاطی یا بی مبالاتی یا عدم رعایت نظامات دولتی در ارتباط با امور خدمتی توسط فرماندهان و مسوولان رده های مختلف نیرو های مسلح موجب تلفات جانی و یا صدمات بدنی گردد چنانچه به موجب مواد دیگر این قانون و یا سایر قوانین مستلزم مجازات شدید تر نباشد مرتکب به حبس از یک تا سه سال محکوم میشود .
- ماده - 55 - هر نظامی که با اقدام خود برخلاف شوون نظامی به نحوی از انحا موجبات بدبینی مردم را نسبت به نیرو های مسلح فراهم سازد به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم میشود .
فصل - چهارم - فرار از خدمت
- بخش - 1 - فرار در زمان صلح
  - ماده - 56 - اعضای ثابت نیرو های مسلح هرگاه در زمان صلح بیش از پانزده روز متوالی مرتکب غیبت شده و عذرموجهی نداشته باشند فراری محسوب و حسب مورد به مجازات های ذیل محکوم میشوند :
    - بند - الف - چنانچه شخصا خود را معرفی نمایند به حبس از دو تا شش ماه یا محرومیت از ترفیع از سه تا شش ماه .
    - بند - ب - هرگاه دستگیر شوند به حبس از شش ماه تا دو سال یا محرومیت از ترفیع از شش ماه تا دو سال .
  - ماده - 57 - اعضای ثابت نیرو های مسلح که در زمان صلح در ماموریت یا مرخصی یا مشغول گذراندن دوره آموزشی در داخل یا خارج از کشور هستند هرگاه پس از خاتمه ماموریت یا مرخصی یا دوره آموزشی یا پس از فراخوانی قبل از خاتمه آن به فاصله پانزده روز خود را جهت بازگشت به محل خدمت به قسمت های مربوط در داخل و یا سفارتخانه ها و یا کنسولگری ها و یا نمایندگی های دائمی دولت جمهوری اسلامی ایران در خارج معرفی ننمایند و عذرموجهی نداشته باشند فراری محسوب و حسب مورد مشمول یکی از مجازات های مذکور در ماده ( 56 ) این قانون خواهند بود .
  - ماده - 58 - اعضای ثابت نیرو های مسلح که فراری بوده هرگاه در زمان جنگ یا بسیج و فراخوان عمومی یا هنگامی که یگان مربوط در آماده باش رزمی میباشد جنانچه ظرف مدت یک ماه از تاریخ شروع جنگ یا بسیج و فراخوان عمومی یا اعلام آماده باش رزمی ، خود را معرفی کنند از تعقیب و کیفر معاف خواهند بود . در صورتی که معرفی پس از مدت مذکور باشد یا در این مدت و یا پس از آن دستگیر شوند حکم فرار در زمان جنگ را خواهد داشت .
  - ماده - 59 - کارکنان وظیفه نیرو های مسلح هرگاه در زمان صلح بیش از پانزده روز متوالی مرتکب غیبت شده و عذرموجهی نداشته باشند فراری محسوب و چنانچه دستگیر شده باشند به حبس از سه ماه تا یک سال یا سه ماه تا یک سال اضافه خدمت محکوم میگردند .
  - ماده - 60 - کارکنان وظیفه فراری در زمان صلح هرگاه شخصا خود را معرفی و مشغول خدمت شوند به ترتیب زیر با آنان رفتار میشود
    - بند - الف - چنانچه برای اولین بار مرتکب فرار از خدمت شده و ظرف مدت شصت روز از شروع غیبت مراجعت نمایند بدون ارجاع پرونده به مرجع قضایی در مقابل هر روز غیبت و فرار ، دو روز به خدمت دوره ضرورت آنان افزوده میشود . این اضافه خدمت بیش از سه ماه نخواهد بود .
    - بند - ب - چنانچه پس از مدت یاد شده در بند ( الف ) این ماده خود را معرفی کنند و یا سابقه فرار از خدمت داشته باشند به حکم دادگاه به حبس از دو تا شش ماه محکوم میگردند .
    - بند - ج - چنانچه در زمان جنگ یا بسیج و فراخوان عمومی یا هنگامی که یگان مربوط در آماده باش رزمی باشد و ظرف حداکثر دو ماه از تاریخ شروع جنگ یا بسیج و فراخوان عمومی یا اعلام آماده باش رزمی خود را معرفی کنند از تعقیب و کیفر معاف خواهند بود . در صورتی که معرفی پس از مدت مذکور باشد یا در این مدت و یا پس از آن دستگیر شوند حکم فراری در زمان جنگ را خواهند داشت .
    - تبصره - 1 - فراریان مشمول بند ( الف ) فوق در صورتی که مدعی عذرموجهی باشند ، ادعای آنان در هیاتی که با شرکت فرماندهان و مسوولان عقیدتی سیاسی و مسوولان حفاظت یا معاونان آنان در سطح لشگرها ، تیپ های مستقل ، نواحی انتظامی و رده های همطراز و بالاتر تشکیل میگردد بررسی شده و نظر اکثریت قطعی است . در صورت عذر موجه به تشخیص هیات مذکور ، به تناسب روز های موجه از اضافه خدمت وی کسر میگردد .
    - تبصره - 2 - در صورتی که انجام بقیه خدمت این افراد مورد رضایت فرماندهان باشد ممکن است با تصویب هیات یاد شده در تبصره ( 1 ) این ماده ، تمام یا قسمتی از اضافه خدمت مزبور بخشیده شود .
    - تبصره - 3 - دستورالعمل بند ( الف ) و تبصره های این ماده ظرف سه ماه پس از تصویب این قانون ، توسط ستاد کل نیرو های مسلح تهیه و تصویب و ابلاغ میشود .
- بخش - 2 - فرار در زمان جنگ و درگیریهای مسلحانه
  - ماده - 61 - اعضای ثابت نیرو های مسلح هرگاه در زمان جنگ بیش از پنج روز متوالی غیبت نمایند و عذرموجهی نداشته باشند فراری محسوب و پس از دستگیری به حبس از یک تا پنج سال محکوم میشوند و اگر فرار از جبهه باشد از زمان غیبت فراری محسوب و به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میگردند .
  - ماده - 62 - فراریان مذکور در ماده ( 61 ) این قانون ، چنانچه شخصا خود را معرفی و مشغول خدمت شوند در صورتی که فرار آنان از خدمت در زمان جنگ باشد به حبس از یک تا سه سال و اگر فرار از جبهه باشد به دو تا پنج سال حبس محکوم میشوند .
  - ماده - 63 - کارکنان وظیفه نیرو های مسلح هرگاه در زمان جنگ بیش از پنج روز متوالی غیبت نمایند و عذرموجهی نداشته باشند فراری محسوب و پس از دستگیری به حبس از یک تا سه سال محکوم میگردند و اگر فرار از جبهه باشد از زمان غیبت فراری محسوب و به حبس از دو تا پنج سال محکوم میشوند .
  - ماده - 64 - فراریان مذکور در ماده ( 63 ) این قانون ، هرگاه شخصا خود را معرفی و مشغول خدمت شوند در صورتی که فرار آنان فرار از خدمت در زمان جنگ باشد به حبس از سه ماه تا یک سال و اگر فرار از جبهه باشد به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میگردند .
    - تبصره - 1 - منظور از جبهه مندرج در این قانون منطقه ای است که یگانی درگیری مستقیم و سریع رزمی داشته یا مامویت آن را دریافت کرده باشد
  - ماده - 65 - چنانچه فرار افراد مذکور در مواد ( 61 ) ، ( 62 ) ، ( 63 ) و ( 64 ) این قانون ، موجب شکست جبهه اسلام یا وارد شدن تلفات جانی به نیرو های خودی شود به مجازات محارب محکوم میشوند .
  - ماده - 66 - هر نظامی که در جریان عملیات علیه عوامل خرابکار ، ضد انقلاب ، اشرار و قاچاقچیان مسلح از محل ماموریت و یا منطقه درگیری فرار نماید در حکم فرار از جبهه محسوب و حسب مورد مشمول مجازات های مقرر در این بخش خواهد بود
  - ماده - 67 - نظامیانی که در زمان جنگ در مامویت یا مرخصی هستند یا مشغول گذراندن دوره آموزشی در داخل یا خارج کشور میباشند ، هرگاه پس از خاتمه مامویت یا مرخصی یا دوره آموزشی یا پس از فراخوانی قبل از خاتمه آن به فاصله پنج روز خود را جهت بازگشت به محل خدمت به قسمت های مربوط در داخل یا سفارتخانه ها یا کنسولگری ها یا نمایندگی های دائمی دولت جمهوری اسلامی ایران در خارج معرفی ننمایند چنانچه عذرموجهی نداشته باشند فراری محسوب و حسب مورد مشمول مجازات های مقرر در این بخش خواهند بود .
  - ماده - 68 - هر نظامی که در زمان بسیج یا هنگامی که یگان مربوط در ماموریت آماده باش رزمی میباشد مرتکب فرار شود حسب مورد مشمول مجازات های مقرر در این بخش خواهد بود .
  - ماده - 69 - افراد وظیفه دوره احتیاط و ذخیره که در زمان جنگ احضار شده و به فاصله پنج روز از تاریخ احضار یا فراخوان بدون عذر موجه خود را معرفی نکنند فراری محسوب و به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میشوند . در صورتی که افراد یاد شده قبل از خاتمه جنگ شخصا خود را معرفی نمایند ، دادگاه مجازات آنان را تخفیف می دهد .
  - ماده - 70 - فراریان مشمول مواد ( 62 ) و ( 64 ) این قانون ، فقط برای بار اول فرار از خدمت میتوانند از تخفیف مقرر در این مواد استفاده نمایند و در صورت تعدد و یا تکرار فرار از خدمت حسب مورد مطابق مواد ( 61 ) و ( 63 ) این قانون مجازات خواهند شد .
- بخش - 3 - مقررات مشترک
  - ماده - 71 - هر نظامی که با سلاح گرم ، هواپیما ، بالگرد ، کشتی ، ناوچه ، تانک و وسایل موتوری جنگی یا مجهز به سلاح جنگی مبادرت به فرار نماید از زمان غیبت فراری محسوب و چنانچه عمل وی ضربه موثر به ماموریت نیرو های مسلح وارد آورد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میشود .
  - ماده - 72 - هر نظامی با وسایل موتوری دیگر یا سایر وسایل و لوازم مورد استفاده نیرو های مسلح غیر از موارد یاد شده در ماده ( 71 ) این قانون فرار نماید چنانچه عمل وی ضربه موثر به ماموریت نیروی های مسلح وارد آورد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به ترتیب ذیل محکوم خواهد شد :
    - بند - الف - هرگاه فرار وی از جبهه باشد از لحظه غیبت فراری محسوب و به حبس از سه تا پانزده سال .
    - بند - ب - هرگاه فرار وی در زمان جنگ باشد به حبس از دو تا ده سال .
    - بند - ج - در غیر موارد مذکور به حبس از دو تا پنج سال .
    - تبصره - 1 - چنانچه عمل وی به موجب مواد دیگر این قانون مجازات شدید تری داشته باشد به آن مجازات محکوم میشود .
  - ماده - 73 - هر نظامی که به طرف دشمن فرار نماید و موجب شکست جبهه اسلام یا تقویت دشمن گردد به مجازات محارب و در غیر اینصورت به سه تا پانزده سال حبس محکوم میشود .
  - ماده - 74 - فرار بیش از دو نفر که با تبانی قبلی صورت گیرد فرار با توطئه محسوب میگردد و چنانچه عنوان محاربه بر اقدام آنان صادق باشد به مجازات محارب محکوم و در غیر اینصورت مجازات آن در زمان جنگ سه تا پانزده سال و در زمان صلح دو تا پنج سال حبس میباشد .
  - ماده - 75 - محصلان مراکز آموزشی و اعضای پیمانی که طبق مقررات استخدامی نیرو های مسلح خدمت پیمانی را به صورت نظامی یا کارمند انجام می دهند و بسیجی ویژه تابع مقررات مربوط به اعضای ثابت و کارکنان خرید خدمت نیرو های مسلح و سایر بسیجیان در زمان خدمت از لحاظ کیفر مندرج در این فصل تابع مقررات مربوط به کارکنان وظیفه میباشند
  - ماده - 76 - منظور از عذر موجه مندرج در این قانون مواردی است از قبیل :
    - بند - الف - بیماری مانع از حضور .
    - بند - ب - فوت همسر ، پدر ، مادر ، برادر ، خواهر و اولاد ( در زمانیکه عرفا برای مراسم اولیه ضرورت دارد ) و همچنین بیماری سخت یکی از آنان ( در صورتی که مراقب دیگری نباشد و به مراقبت وی نیاز باشد ) .
    - بند - ج - ابتلا به حوادث بزرگ مانند حریق ، سیل و زلزله .
    - بند - د - در توقیف یا حبس بودن .
    - تبصره - 1 - هر نظامی که به حوادث مذکور در بند های ( الف ) ، ( ب ) و ( ج ) این ماده مبتلا گردد موظف است در اولین فرصت ممکن ، مراتب را به یگان اطلاع و حسب مورد نسبت به اخذ مرخصی استعلاجی ، استحقاقی و امثال آن اقدام نماید . در صورتی که امکان اخذ مرخصی وجود داشته باشد و اقدام نکند ، همچنین اگر پس از بر طرف شدن عذر و سپری شدن مدتی که عرفا برای آن حادثه ضرورت دارد خود را معرفی ننماید با توجه به مدت غیبت حسب مورد طبق مقررات انضباطی یا کیفری با او رفتار خواهد شد .
  - ماده - 77 - کارکنان فراری نیرو های مسلح تا رسما خود را برای ادامه خدمت به یگان مربوط معرفی ننمایند فرارشان استمرار خواهد داشت و در صورتی که در اثناء فرار یکی از عذرهای موجه حادث شود برای مدت زمان عذر موجه مجازات نخواهند شد ولی مجموع فرار قبل و بعد از حدوث عذر ، یک فرار متوالی و مستمر محسوب میشود . در صورتی که پس از صدور رای نهائی دادگاه و ابلاغ آن ، خود را به یگان مربوط معرفی ننمایند فراری محسوب و به اتهام فرار مجدد نیز تعقیب خواهند شد .
فصل - پنجم - گزارش خلاف واقع
- ماده - 78 - هر نظامی به مناسبت انجام وظیفه عمدا گزارشی برخلاف واقع به فرماندهان یا دیگر مقامات مسئول تقدیم نماید و یا حقایق را کتمان کند و یا با سوءنیت گزارشی با تغییر ماهیت یا به طور ناقص ارایه دهد و یا عمدا جرایم ارتکابی کارکنان تحت امر خود را به مقامات ذی صلاح گزارش ندهد و یا از گزارش آن جلوگیری نماید یا گزارش ها و جرایم را به موقع اعلام نکند به ترتیب زیر محکوم میشود :
  - بند - الف - چنانچه اعمال فوق موجب شکست جبهه اسلام یا تلفات جانی گردد به مجازات محارب .
  - بند - ب - در صورتی که موضوع به امور جنگی یا مسائل امنیت داخلی یا خارجی مرتبط باشد به حبس از دو تا پنج سال .
  - بند - ج - در سایر موارد به استثنای مواردی که صرفا تخلف انضباطی محسوب میشود به حبس از سه ماه تا یک سال .
  - تبصره - 1 - چنانچه اعمال مذکور موجب خسارات مالی گردد مرتکب علاوه بر مجازات فوق به جبران خسارات وارده نیز محکوم خواهد شد .
  - تبصره - 2 - هرگاه اعمال مورد اشاره در بند های ( ب ) و ( ج ) این ماده در اثر بی مبالاتی و سهل انگاری باشد در صورتی که موجب جنایت بر نفس یا اعضا شده باشد مرتکب به نصف حداقل ، تا نصف حداکثر مجازات های مزبور محکوم خواهد شد و در غیر اینصورت طبق آیین نامه انضباطی عمل میشود . پرداخت دیه طبق مقررات قانون دیات میباشد .
فصل - ششم - تقلب و دسیسه در امور نظام وظیفه و تصدیقنامه های خلاف واقع
- ماده - 79 - هر نظامی که موجبات معافیت یا اعزام مشمولی را به خدمت وظیفه عمومی برخلاف مقررات فراهم سازد و یا سبب شود نام کسی که مشمول قانون خدمت وظیفه عمومی است در فهرست مشمولان ذکر نگردد و یا شخصا یا به واسطه دیگری اقدام به صدور گواهی یا تصدیقنامه خلاف واقع در امور نظام وظیفه یا غیر آن نمایدچناچه اعمال مذکور به موجب قوانین دیگر مستلزم مجازات شدید تری نباشد به حبس از یک تا پنج سال و یا شش میلیون ( 000‚000‚6 ) ریال تا سی میلیون ( 000‚000‚30 ) ریال جزای نقدی محکوم میشود .
  - تبصره - 1 - هر کس با علم و اطلاع ، از اوراق و تصدیقنامه های خلاف واقع مذکور در این ماده استفاده نماید و یا امتیازاتی کسب کند به حبس از شش ماه تا سه سال و یا سه میلیون ( 000‚000‚3 ) ریال تا هجده میلیون ( 000‚000‚18 ) ریال جزای نقدی محکوم و در هر صورت امتیاز مکتسبه لغو میگردد .
  - تبصره - 2 - مرتکبان جرایم مذکور چنانچه برای انجام اعمال فوق مرتکب جرم ارتشا نیز شده باشند به مجازات آن جرم نیز محکوم میگردند
فصل - هفتم - فروش و حیف و میل و واگذاری اشیای نظامی و اموال نیرو های مسلح
- ماده - 80 - هر نظامی که اسلحه و یا اجزای آن یا مهمات یا مواد منفجره یا محترقه متعلق به دولت یا در اختیار دولت را که برحسب وظیفه به او سپرده شده و یا به هر نحو به آن دسترسی پیدا کرده بفروشد یا به رهن بگذارد یا به نحو دیگری مورد معامله قرار دهد یا با سوءنیت مخفی نماید به حبس از دو تا ده سال محکوم میشود .
- ماده - 81 - هر نظامی که مرکب یا و وسایل نقلیه یا سایر اموال متعلق به دولت یا در اختیار دولت را که برحسب وظیفه به او سپرده شده و یا به هر نحو به آن دسترسی پیدا کرده بفروشد یا به رهن بگذارد یا به نحو دیگری مورد معامله قرار دهد یا با سوءنیت مخفی نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میگردد .
- ماده - 82 - هر نظامی البسه نظامی را که برای خدمت به او سپرده شده است و فروش و یا هر نوع معامله دیگری در مورد آن از نظر سازمان مربوط غیر مجاز باشد بفروشد یا به نحو دیگری مورد مورد معامله قرار دهد به حبس از دو تا شش ماه محکوم میشود .
- ماده - 83 - هر نظامی که اسلحه و مهمات یا وسایل و لوازم نظامی متعلق به دولت یا در اختیار دولت را که برحسب وظیفه به او سپرده شده به مصرف غیر مجاز برساند یا مورد استفاده غیر مجاز قرار دهد یا بدون اجازه و برخلاف مقررات در اختیار دیگری بگذارد یا به علت اهمال یا تفریط موجب نقص یا تضییع آن ها گردد به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میگردد .
- ماده - 84 - هر نظامی که سایر وسایل و اموال و وجوه متعلق به دولت یا در اختیار دولت را که برحسب وظیفه به او سپرده شده به مصرف غیر مجاز برساند یا مورد استفاده غیر مجاز قرار دهد یا بدون اجازه و برخلاف مقررات در اختیار دیگری بگذارد و یا آن را به مصارفی برساند که در قانون برای آن اعتباری منظور نشده است و یا در غیر مورد معین یا زاید بر اعتبار مصرف نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میشود .
- ماده - 85 - هر نظامی که به علت اهمال یا تفریط موجب نقص یا تضییع اموال مذکور در ماده ( 84 ) این قانون شود و خسارت وارده بیش از مبلغ ده میلیون ( 10000000 ) ریال باشد به حبس از سه ماه تا دو سال محکوم میشود . در صورتی که خسارت وارده کمتر از این مبلغ باشد ، علاوه بر جبران خسارت وارده ، با وی مطابق آیین نامه انضباطی رفتار میشود .
- ماده - 86 - تشخیص اینکه وسایل و لوازم مذکور در این فصل جزء وسایل و لوازم نظامی است به عهده کارشناسان نظامی ذی ربط در هر مورد میباشد و دادگاه در صورت لزوم نظر کارشناسان مزبور را کسب خواهد کرد .
- ماده - 87 - هرگاه اعمال مذکور در این فصل موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد مرتکب به مجازات محارب محکوم میشود .
فصل - هشتم - سرقت
- ماده - 88 - هر نظامی که اسلحه و مهمات و مواد منفجره متعلق به دولت یا در اختیار دولت را سرقت نماید به حبس از دو تا ده سال محکوم میشود .
- ماده - 89 - هر نظامی که وسایل و لوازم نظامی ( غیر از سلاح و مهمات و مواد منفجره ) و وجوه و اجناس یا اشیا متعلق به دولت یا آنچه در اختیار نیرو های مسلح است را سرقت نماید به حبس از یک تا پنج سال محکوم میگردد .
- ماده - 90 - هرگاه بزه های ارتکابی مذکور در مواد ( 88 ) و ( 89 ) این قانون در موقع اردوکشی یا ماموریت آماده باش رزمی یا عملیات رزمی یا در منطقه جنگی باشد یا سرقت آن در ماموریت محوله یگان ، موثر و در آن ایجاد اخلال نماید و یا یک یا چند نفر از آنان در حین سرقت حامل سلاح ظاهر یا مخفی باشند یا حرز را شکسته باشند مرتکبان به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میگردند .
- ماده - 91 - هر نظامی بعض یا کل نوشته ها یا اسناد یا اوراق یا دفاتر یا مطالبی که در دفاتر ثبت و ضبط نیرو های مسلح مندرج یا در اماکن نظامی محفوظ یا نزد اشخاصی که رسما مامور حفظ آن ها هستند سپرده شده را برباید به حبس از دو تا ده سال محکوم میشود .
  - تبصره - 1 - چنانچه امانت دار یا مستحفظ مرتکب جرم فوق شود به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میگردد
  - تبصره - 2 - هرگاه در اثر بی احتیاطی ، بی مبالاتی یا عدم رعایت نظامات دولتی توسط مباشر ثبت و ضبط اسناد یا امانت دار و مستحفظ ، جرم فوق واقع و یا اسناد و مدارک و نوشتجات مفقود یا معدوم یا تخریب گردد مرتکب به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میگردد .
- ماده - 92 - هرگاه بزه های فوق موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد ، مرتکب به مجازات محارب محکوم میشود .
فصل - نهم - آتش زدن و تخریب و اتلاف
- ماده - 93 - هر نظامی که عمدا تاسیسات یا ساختمان ها یا استحکامات نظامی یا کشتی یا هواپیما یا امثال آن ها یا انبار ها یا راه ها یا وسایل دیگر ارتباطی و مخابراتی یا الکترونیکی یا مراکز محتوی اسناد و دفاتر یا اسناد طبقه بندی شده مورد استفاده نیرو های مسلح یا وسایل دفاعیه یا تمام یا قسمتی از ملزومات جنگی و اسلحه یا مهمات یا مواد منفجره را آتش بزند یا تخریب کند یا از بین ببرد یا دیگری را وادار به آن نماید به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میشود .
  - تبصره - 1 - در صورتی که انجام اعمال فوق به قصد براندازی حکومت یا اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) یا شکست جبهه اسلام باشد مرتکب به مجازات محارب محکوم میگردد
  - تبصره - 2 - تخزیب امکانات و تاسیسات به منظور عدم دستیابی دشمن به هنگام عقب نشینی طبق دستور لازم الاجرا از شمول این ماده مستثنی است .
- ماده - 94 - هر نظامی که غیرا زموارد یاد شده در ماده ( 93 ) این قانون ، عمدا سایر اموالی را که در اختیار نیرو های مسلح است ، آتش بزند یا تخریب یا تلف کند یا دیگری را وادار به آن نماید به حبس از دو تا پنج سال محکوم میشود و اگر عمل وی موجب اخلال در نظام ( بهم خوردن امنیت کشور ) و یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب محکوم میشود .
فصل - دهم - سوءاستفاده و جعل و تزویر
- ماده - 95 - هر نظامی که حکم یا امضا یا مهر یا فرمان یا دستخط فرماندهی کل قوا را به اعتبار مقام وی جعل کند یا با علم به جعل یا تزویر استعمال نماید به حبس از سه تا پانزده سال محکوم خواهد شد .
- ماده - 96 - هر نظامی که حکم یا امضا یا مهر یکی از فرماندهان یا مسوولان نیرو های مسلح در رده فرمانده نیرو یا همطراز و بالاتر را به اعتبار مقام آنان جعل کند یا با علم به جعل یا تزویر استعمال نماید به حبس از یک تا ده سال محکوم میشود .
- ماده - 97 - هر نظامی که حکم یا امضا یا مهر سایر فرماندهان و مسوولان نیرو های مسلح را به اعتبار مقام آنان جعل کند یا با علم به جعل یا تزویر استعمال نماید به حبس از یک تا پنج سال محکوم میگردد .
- ماده - 98 - هر نظامی که با مباشرت یا به واسطه ، مهر یکی از نیرو های مسلح را جعل کند یا با علم به جعل یا تزویر مورد استفاده قرار دهد به یک تا ده سال حبس محکوم میشود
- ماده - 99 - هر نظامی که با مباشرت یا به واسطه ، منگنه یا علامت یکی از نیرو های مسلح را جعل کند یا با علم به جعل یا تزویر مورد استفاده قرار دهد به حبس از یک تا پنج سال محکوم میگردد .
- ماده - 100 - هر نظامی که مهر یا تمبر یا علامت یکی از نیرو های مسلح یا سازمان ها یا ادارات و شرکت های وابسته به آن ها را بدون مجوز به دست آورده و به صورت غیر مجاز استفاده کرده یا موجبات استفاده آن را فراهم آورد ، علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میشود .
- ماده - 101 - هر نظامی که از مهر ، تمبر یا علائم مذکور در مواد قبل این فصل که به او سپرده شده به صورت غیر مجاز استفاده کند یا سبب استفاده شود ، علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میگردد .
- ماده - 102 - مرتکبان جرایم مذکور در مواد قبل این فصل ، هرگاه قبل از تعقیب مراتب را به مسوولان ذی ربط اطلاع بدهند و سایر مرتکبان را معرفی کنند یا بعد از تعقیب ، وسایل دستگیری آنان را فراهم نمایند با توجه به نوع عمل ارتکابی ، دادگاه مجازات آنان را تخفیف داده یا آنان را از مجازات معاف خواهد کرد .
- ماده - 103 - هر نظامی که در احکام و تقریرات و نوشته ها و اسناد و سجلات و آمار و محاسبات و دفاتر و غیر آن ها از نوشته ها و اوراق رسمی مربوط به امور نظامی و یا راجع به وظایفش جعل یا تزویر کند اعم از اینکه امضا یا مهری را ساخته و یا امضا یا مهر یا خطوطی را تحریف کرده یا کلمه ای را الحاق کند یا اسامی اشخاص را تغییر دهد به حبس از دو تا پنج سال محکوم میگردد .
- ماده - 104 - هر نظامی که در تحریر نوشته ها ، قرارداد ها و مقاوله نامه های راجع به وظایفش مرتکب جعل یا تزویر شود اعم از اینکه موضوع یا مضمون آن را تغییر دهد یا گفته و نوشته یکی از مقامات یا تقریرات یکی از طرف ها را تحریف کند یا امر باطلی را صحیح و یا صحیحی را باطل یا چیزی را که به آن اقرار نشده اقرار شده جلوه دهد به حبس از دو تا پنج سال محکوم میشود .
- ماده - 105 - هر نظامی که اوراق مجعول مذکور در مواد ( 103 ) و ( 104 ) این قانون را با علم به جعل و تزویر مورد استفاده قرار دهد به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم میگردد .
- ماده - 106 - هر نظامی که به مناسبت انجام وظیفه به یکی از طرق مذکور در اسناد و نوشته های غیر رسمی جعل یا تزویر کند به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میشود .
- ماده - 107 - هر نظامی که اوراق مذکور در ماده ( 106 ) این قانون را با علم به جعلی بودن آن ها مورد استفاده قرار دهد به حبس از سه ماه تا یک سال محکوم میگردد .
- ماده - 108 - هر نظامی که عهده دار انجام معامله یا ساختن چیزی یا نظارت در ساختن یا امر به ساختن آن برای نیرو های مسلح بوده و به واسطه تدلیس در معامله از جهت تعیین مقدار یا صفت یا قیمت بیش از حد متعارف مورد معامله یا تقلب در ساختن آن چیز ، نفعی برای خود یا دیگری تحصیل کند یا موجب ضرر نیرو های مسلح گردد علاوه بر جبران خسارت وارده و جزای نقدی معادل بهای مال مورد تدلیس به ترتیب زیر محکوم میشود :
  - بند - الف - در صورتی که سود حاصله یا ضرر وارده تا ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال باشد به حبس از شش ماه تا دو سال .
  - بند - ب - چنانچه سود حاصله یا ضرر وارده بیش از ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال تا یک صد میلیون ( 000‚000‚100 ) ریال باشد به حبس از یک تا پنج سال .
  - بند - ج - هرگاه سود حاصله یا ضرر وارده بیش از یک صد میلیون ( 000‚000‚100 ) ریال باشد به حبس از دو تا ده سال .
- ماده - 109 - قبول هرگونه هدیه یا امتیاز یا درصدانه از قبیل وجه ، مال ، سند پرداخت وجه یا تسلیم مال ، تحت هر عنوان به طور مستقیم یا غیر مستقیم در رابطه با معاملات و قرارداد های خارجی و داخلی توسط نظامیان ممنوع است . مرتکب مذکور علاوه بر ردهدیه یا امتیاز یا درصدانه یا معادل آن به دولت به حبس تعزیری از دو تا ده سال و جزای نقدی برابر هدیه یا امتیاز یا درصدانه محکوم میگردد .
  - تبصره - 1 - مجازات شروع به این جرم ، حداقل مجازات حبس مقرر در این ماده است .
  - تبصره - 2 - در صورتی که شخص حقیقی یا حقوقی خارجی طرف معامله ، درصدانه می پردازد ، موضوع قبلا به اطلاع مسئول مربوط رسانیده میشود و وجوه مزبور دریافت و تماما به حساب خزانه واریز میگردد . در اینصورت اقدام کننده مشمول این ماده نخواهد بود .
- ماده - 110 - هر نظامی که در معاملات یا مناقصه ها و مزایده های مربوط به نیرو های مسلح با دیگران تبانی نماید ، علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از دو تا ده سال و جزای نقدی معادل آنچه برخلاف مقررات تحصیل کرده است محکوم میشود .
- ماده - 111 - چنانچه بازرسان یا ناظران امور مالی در نیرو های مسلح در ارتکاب جرایم مندرج در مواد ( 108 ) ، ( 109 ) و ( 110 ) این قانون شرکت نمایند به مجازات مرتکبان اصلی محکوم و اگر پس از کشف یا اطلاع از وقوع ، آن را مخفی دارند به مجازات حبس مرتکبان اصلی محکوم خواهند شد .
- ماده - 112 - هر نظامی که در مواد غذایی و ادویه و مایعاتی که تحت حفاظت یا نظارت او قرار داده شده است به طور مستقیم یا غیر مستقیم تقلب نماید یا عمدا مواد غذایی و ادویه و مایعات تقلبی را بین نظامیان شخصا یا به واسطه دیگری تقسیم کند به حبس از دو تا ده سال محکوم خواهد شد .
- ماده - 113 - هر نظامی که با سوءنیت گوشت حیوانات مبتلا به بیماری های مسری یا مواد غذایی فاسد یا ضایع شده را به طور مسقیم یا غیر مستقیم بین نظامیان تقسیم نماید به حبس از سه تا پانزده سال محکوم میشود .
- ماده - 114 - چنانچه اعمال مذکور در مواد ( 112 ) و ( 113 ) این قانون در اثر اهمال و بی توجهی صورت گرفته باشد مرتکب به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میگردد .
- ماده - 115 - در صورتی که در اثر وقوع بزه های مذکور در مواد ( 112 ) و ( 113 ) این قانون لطمه جبران ناپذیری بر نیرو های مسلح یا عملیات نظامی وارد آید مرتکب به مجازات محارب محکوم خواهد شد .
- ماده - 116 - چنانچه مرتکب بر اثر ارتکاب جرایم مندرج در این فصل ، منافعی کسب کرده یا امتیازاتی گرفته باشد منافع مکتسبه مسترد و امتیازات حاصله لغو میشود .
- ماده - 117 - در تمام موارد مذکور در این فصل ، هرگاه اقدامات انجام شده منتهی به قتل یا نقص عضو یا جراحت و صدمه به انسانی شود مرتکب علاوه بر مجازات های مذکور حسب مورد به قصاص و پرداخت دیه و در هر حال به تادیه خسارات وارده نیز محکوم خواهد شد .
فصل - یازدهم - ارتشا ، اختلاس و اخاذی
- ماده - 118 - هر نظامی برای انجام یا خودداری از انجام امری که از وظایف او یا یکی دیگر از کارکنان نیرو های مسلح است وجه یا مال یا سند پرداخت وجه یا تسلیم مالی را بلاعوض یا کمتر از قیمت معمول به هر عنوان قبول نماید اگر چه انجام یا خودداری از انجام امر برخلاف قانون نباشد در حکم مرتشی است و به ترتیب ذیل محکوم میشود :
  - بند - الف - هرگاه قیمت مال یا وجه ماخوذ تا یک میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال باشد به حبس از یک تا پنج سال و جزای نقدی معادل وجه یا قیمت مال ماخوذ و تنزیل یک درجه یا رتبه .
  - بند - ب - هرگاه قیمت مال یا وجه ماخوذ بیش از یک میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال تا ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال باشد به حبس از دو تا ده سال و جزای نقدی معادل وجه یا قیمت مال ماخوذ و تنزیل دو درجه یا رتبه .
  - بند - ج - هرگاه قیمت مال یا وجه ماخوذ بیش از ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال باشد به حبس از سه تا پانزده سال و جزای نقدی معادل وجه یا قیمت مال ماخوذ و اخراج از نیرو های مسلح .
- ماده - 119 - هر نظامی وجوه یا مطالبات یا حواله ها یا اسناد و اشیا و لوازم و یا سایر اموال را که برحسب وظیفه به او سپرده شده به نفع خود یا دیگری برداشت یا تصاحب نماید مختلس محسوب و علاوه بر رد وجه یا مال مورد اختلاس حسب مورد به مجازات زیر محکوم میشود :
  - بند - الف - هرگاه میزان اختلاس از حیث وجه یا بهاء مال مورد اختلاس تا یک میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال باشد به حبس از یک تا پنج سال و جزای نقدی معادل دو برابر وجه یا بهاء مال مورد اختلاس و تنزیل یک درجه یا رتبه .
  - بند - ب - هرگاه میزان اختلاس از حیث وجه یا بهاء مال مورد اختلاس بیش از یک میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال تا ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال باشد به حبس از دو تا ده سال و جزای نقدی معادل دو برابر وجه یا بهاء مال مورد اختلاس و تنزیل دو درجه یا رتبه
  - بند - ج - هرگاه میزان اختلاس از حیث وجه یا بهاء مال مورد اختلاس بیش از ده میلیون ( 000‚000‚10 ) ریال باشد به حبس از سه تا پانزده سال و جزای نقدی معادل دو برابر وجه یا بهاء مال مورد اختلاس و اخراج از نیرو های مسلح .
  - تبصره - 1 - چنانچه عمل اختلاس توام با جعل سند و نظایر آن باشد مرتکب به مجازات هر دو جرم محکوم میشود .
  - تبصره - 2 - هر کس با علم به اینکه اموال مورد اختلاس فوق الذکر به نیرو های مسلح تعلق دارد آن را خریداری یا در تضییع آن مساعدت نماید علاوه بر استرداد اموال یا حسب مورد مثل یا قیمت آن ها به حبس از یک تا پنج سال محکوم میشود .
- ماده - 120 - چنانچه مرتشی و مختلس مذکور در مواد ( 118 ) و ( 119 ) این قانون از نیرو های وظیفه باشد اخراج منتفی است .
- ماده - 121 - مبالغ مذکور در مواد ( 118 ) و ( 119 ) این قانون از حیث تعیین مجازات و یا صلاحیت محاکم اعم از این است که جرم دفعتا واحده یا به دفعات واقع شده و جمع مبلغ بالغ بر حد نصاب مزبور باشد .
- ماده - 122 - چنانچه نظامی مرتکب اختلاس قبل از صدور کیفرخواست تمام وجه یا مال مورد اختلاس را مسترد کند ، دادگاه او را از تمام یا قسمتی از جزای نقدی معاف مینماید و اجرای مجازات حبس را معلق ولی حکم تنزیل درجه یا رتبه را درباره او اجرا خواهد نمود .
- ماده - 123 - هر نظامی که زاید بر یک میلیون ( 000‚000‚1 ) ریال اختلاس کند ، در صورت وجوه دلایل کافی ، صدور قرار بازداشت موقت به مدت یک ماه الزامی است و این قرار در هیچیک از مراحل رسیدگی قابل تبدیل نخواهد بود .
- ماده - 124 - در هر مورد از بزه های مندرج در مواد ( 118 ) و ( 119 ) این قانون ، که مجازات حبس برای آن مقرر شده ، نظامی مرتکب از تاریخ صدور کیفرخواست از شغل خود معلق خواهد شد . دادسرا مکلف است صدور کیفرخواست را به سازمان ذی ربط اعلام دارد . در صورتی که متهم به موجب رای قطعی برائت حاصل کند ، ایام تعلیق جزء خدمت او محسوب و حقوق و مزایای مدتی را که به علت تعلیقش نگرفته دریافت خواهد کرد .
  - تبصره - 1 - فرمانده نیرو یا رییس سازمان مربوط در نیرو های مسلح و مقامات بالاتر نظامی میتوانند پس از پایان بازداشت موقت یک ماهه ، وضعیت ( بدون کاری ) - مذکور در قوانین استخدامی نیرو های مسلح - را تا پایان رسیدگی و دادرسی اعمال نمایند
- ماده - 125 - هر نظامی که با سوءاستفاده از لباس ، موقعیت یا شغل خود به ج بر و قهر ، دیگری را اکراه به معامله مال یا حق خود نماید یا بدون حق ، بر مال یا حق دیگری مسلط شود ، علاوه بر رد عین ، مثل یا قیمت مال یا حق حسب مورد ، به مجازات حبس از یک تا پنج سال محکوم میشود .
فصل - دوازدهم - استفاده غیر قانونی البسه رسمی یا علائم و نشان ها و مدال های نظامی
- ماده - 126 - هر نظامی که علنا نشان ها و مدال ها و علایم و درجات و البسه رسمی نظامی داخلی یا خارجی را بدون تغییر یا با تغییر جزئی که موجب اشتباه شود بدون مجوز یا بدون حق ، استفاده نماید یا از لباس ، موقعیت ، شغل و کارت شناسائی خود برای مقاصد غیر قانونی استفاده کند به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میشود مگر اینکه به موجب این قانون و یا قوانین دیگر مستلزم مجازات شدید تری باشد که در اینصورت به آن مجازات محکوم میگردد .
  - تبصره - 1 - استفاده از البسه و اشیا مذکور در این ماده در اجرای هنرهای نمایشی مشمول مقررات این ماده نخواهد بود .
- ماده - 127 - هر نظامی در زمان جنگ با دولتی که قرارداد ژنو مورخ 1949 را امضا نموده یا بعدا به آن ملحق شده است پرچم یا بازوبند یا سایر علائم هلال احمر یا هم ردیف آن را در منطقه عملیات جنگی بدون حق علنا مورد استفاده قرار دهد ، به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم میشود .
فصل - سیزدهم - سایر مقررات
- ماده - 128 - شروع به جرایم تعزیری جعل و تزویر ، سرقت ، تخریب یا آتش زدن یا اتلاف تاسیسات یا اسلحه و مهمات یا وسایل و امکانات نیرو های مسلح ، تقلب و دسیسه در امور نظام وظیفه ، فروش غیر مجاز اموال نیرو های مسلح ، ارتشا ، اختلاس ، اخاذی یا جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی جرم است و مرتکب حسب مورد به حداقل مجازات جرایم مذکور محکوم میشود .
  - تبصره - 1 - در صورتی که عملیات و اقداماتی که شروع به اجرای آن کرده خود مستقلا جرم باشد ، مرتکب به مجازات همان جرم محکوم میگردد .
  - تبصره - 2 - هرگاه برای جرایم مذکور در این ماده مجازات محارب مقرر شده باشد ، اقداماتی که شروع به جرم تلقی میشود در صورتی که در این قانون برای آن ها مجازاتی تعیین نگردیده باشد ، مرتکب آن اقدامات به حبس از دو تا ده سال محکوم میشود .
- ماده - 129 - جرائمی که پس از اعلام رسمی خاتمه درگیریهای مستقیم رزمی با دشمن و قبل از امضا قرارداد صلح واقع میشود از نظر این قانون جرم در زمان صلح محسوب میگردد .
- ماده - 130 - اعمالی که به موجب ماده ( 38 ) و بند ( ج ) مواد ( 42 ) ، ( 43 ) ، ( 44 ) ، ( 51 ) و ( 78 ) این قانون صرفا تخلف انضباطی محسوب میشود توسط ستاد کل نیرو های مسلح ظرف مدت سه ماه پس از تصویب این قانون تهیه و پس از تصویب فرماندهی کل قوا ابلاغ میگردد .
- ماده - 131 - هرگونه تغییر یا حذف اطلاعات ، الحاق ، تقدیم یا تاخیر تاریخ نسبت به تاریخ حقیقی و نظایر آن که به طور غیر مجاز توسط نظامیان در سیستم رایانه و نرم افزار های مربوط صورت گیرد و همچنین اقداماتی از قبیل تسلیم اطلاعات طبقه بندی شده رایانه ای به دشمن یا افرادی که صلاحیت دسترسی به آن اطلاعات را ندارند ، افشاء غیر مجاز اطلاعات ، سرقت اشیا دارای ارزش اطلاعاتی مانند سیدی یا دیسکتهای حاوی اطلاعات یا معدوم کردن آن ها یا سوءاستفاده های مالی که نظامیان به وسیله رایانه مرتکب شوند جرم محسوب و حسب مورد مشمول مجازات های مندرج در مواد مربوط به این قانون میباشند .
- ماده - 132 - در کلیه مواردی که در اثر ارتکاب جرم خسارتی وارد شود ، مرتکب علاوه بر مجازات های مقرر در این قانون به جبران خسارت وارده و حسب مورد به رد عین یا مال یا پرداخت مثل یا قیمت و اجرت المثل نیز محکوم میگردد . رسیدگی در اینگونه موارد در دادگاه های نظامی نیاز به تقدیم دادخواست ندارد .
- ماده - 133 - در هر یک از جرایم موضوع این قانون در صورتی که موضوع یا جرم ارتکابی و میزان تاثیر آن مشخص نباشد ، دادگاه موظف است موضوع را به کارشناس یا هیات کارشناسی ارجاع و نظر آنان را کسب نماید .
  - تبصره - 1 - نحوه تشخیص نیاز به نظر هیات یاد شده یا کارشناس ، ارجاع ، بررسی و اعلام نظر هیات مذکور و یا کارشناس و تعداد و ترکیب هیات های کارشناسی به موجب دستورالعملی که توسط ستاد کل نیرو های مسلح و با همکاری و هماهنگی سازمان قضایی نیرو های مسلح تهیه و به تصویب فرماندهی کل قوا می رسد مشخص خواهد شد .
- ماده - 134 - هرگاه در اثر وقوع بزهی که رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه های نظامی است خسارت یا زیان مالی متوجه نیرو های مسلح شده باشد دادستان نظامی با تعقیب موضوع از لحاظ جنبه عمومی از حیث دریافت خسارات در دادگاه ، سمت نمایندگی نیرو های مسلح را دارا خواهد بود .
- ماده - 135 - مقررات مرور زمان و مواعید آن در مراجع قضایی نظامی همانند مقررات مربوط در مراجع قضایی عمومی میباشد .
- ماده - 136 - هرگاه جرم ارتکابی کارکنان نیرو های مسلح جنبه تخلف انضباطی نیز داشته باشد ، رسیدگی به تخلف از نظر انضباطی توسط فرماندهان و مسوولان نیرو های مسلح انجام میشود و این موضوع مانع رسیدگی به جرم در مرجع قضایی نخواهد بود و فرماندهان مکلفند مراتب وقوع جرم را به مرجع قضایی اعلام نمایند .
- ماده - 137 - با تصویب این قانون ، قانون مجازات جرایم نیرو های مسلح - مصوب 18/5/1371 کمیسیون امور قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی که در تاریخ 11/8/1376 تمدید شده است - و قانون دادرسی و کیفر ارتش مصوب 4/10/1318 و کلیه قوانین مغایر با این قانون ملغی میباشد . قانون فوق مشتمل بر یک صد و سی و هفت ماده و پنجاه و یک تبصره در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ نهم دی ماه یک هزار و سیصد و هشتاد و دو مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 25/10/1382 به تایید شورای نگهبان رسیده است . رییس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی