iranmatikanlogo
ماده 5 قانون اقدامات تامینی
هرگاه کسی به علت ارتکاب جنایت یا جنحه عمدی که به موجب قانون مجازات حبس برای آن پیش بینی گردیده دو مرتبه یا بیشتر محکوم به حبس بیش از دو ماه شده و بعد از اجرای مجازات مرتکب جرمیشود که مستلزم مجازات حبس است و از این رو دادگاه تشخیص دهد که مشارالیه دارای حالت خطرناک بوده و تمایل به ارتکاب جرایم داشته و یا از راه قوادی و یا فحشا و یا نظایر آن امرار معاش مینماید مجرم به عادت محسوب شده و دادگاه میتواند حکم نگاهداری او را در تبعیدگاه برای مدت نامعینی صادر نماید . نگاهداری در تبعیدگاه جانشین مجازات خواهد بود . تبعیدگاه موسسه ای است که از طرف دولت به منظور نگاهداری مجرمین به عادت تاسیس گردیده است . محکومین به تبعید دارای لباس مخصوص بوده و غذای معینی از طرف موسسه دریافت میدارند محکومین به تبعید حق مکاتبه و مراوده با خارج را ندارند مگر تحت نظر اول یا تبعید . محکوم به تبعید مجبور به انجام کار هایی است که برای او تعیین میشود به طور کلی مجرمین در موسسه تبعید باید اقلا مدت سه سال و چنانچه مجازات تعیین شده بیش از سه سال باشد به میزان مدت مجازات در تبعیدگاه به سر بردو بعد از این مدت چنانچه ثابت شود که ادامه تبعید لازم نیست ممکن است بنا بر پیشنهاد مدیر تبعیدگاه و درخواست دادستان شخص تبعید شده از طرف دادگاه صادرکننده حکم به طور مشروط آزاد شود . مدت آزادی مشروط سه سال خواهد بود هرگاه ظرف سه سال بعد از خروج از تبعیدگاه آزاد شده مرتکب جنحه یا جنایت جدیدی شود و یا برخلاف مقررات تعیین شده از طرف دادگاه برای مدت آزادی مشروط رفتار نماید دادگاه حکم به نگاهداری مجدد او در تبعیدگاه صادر مینماید . در اینصورت بعد از گذشت ده سال تمام حق آزادی مشروط خواهد داشت . هرگاه آزاد شده ظرف 3 سال مرتکب جرمی نگردیده و به نظر دادگاه اصلاح شده باشد آزادی او قطعی میشود .