iranmatikanlogo android
  /  English   /  
logo تاریخ تصویب : 1390/07/30 شماره رای : 7/3750
شماره نظریه
  • توضیحات - - - پرسش : آیا اجرای اصل عدم ایرادات در اسناد تجاری که دارنده آن اسناد شخص ثالث میباشد از نظر قانونی و شرعی وجاهت دارد ؟ در صورت امکان با ذکر مستند قانونی . پاسخ : مبنای اصل غیر قابل استناد بودن ایرادات به دارنده با حسن نیت اسناد تجاری اعم از برات و سفته و چک در حقوق ایران مقررات امری قانون تجارت در باب اسناد تجاری مذکور و قابلیت نقل و انتقال آن و مسئولیت صادرکننده و ظهرنویس و ضامن در قبال دارنده آن میباشد که مقرراتی نظیر مواد 245 و 249 و 309 و 310 و 312 و 313 و 314 قانون تجارت از جمله آن ها هستند و مفهوم این اصل آنست که اسناد تجاری موضوع مقررات یاد شده پس از صدور از منشا خود جدا میشوند و در صورتی که دارای ویژگی و شرایط مذکور در قانون تجارت باشند و صحت و اصالت آن ها محرز باشد صادرکننده یا ظهرنویس یا ضامن نمیتوانند در مقابل انتقال گیرنده و دارنده با حسن نیت اسناد تجاری مذکور به روابط شخصی مالی فی ما بین خود استناد کنند مثل اینکه مدعی پرداخت وجه آن ها به دارنده قبلی شوند یا مثلا مدعی شوند که این چک بابت معامله ای بوده که فسخ یا اقاله شده یا مثلا در اثر خیانت در امانت تحصیل شده است مگر اینکه سوءنیت دارنده سند تجاری در انتقال گرفتن آن ها به خود محرز شود . زیرا انتقال گیرنده سند تجاری در زمان وصول آن وظیفه ای برای تفحص و بررسی روابط حقوقی و مالی خصوصی صادرکننده و ظهرنویس و ضامن قبلی ندارد و سند تجاری به محض ارایه باید کارسازی و پرداخت شود این مقررات تاکنون خلاف شرع اعلام نگردیده است .