iranmatikanlogo android
  /  English   /  
logo تاریخ تصویب : 1376/02/02 شماره رای : 2
  • رای - - - نظر به اینکه اولا پاسخ اداره ثبت اسناد ابرکوه وارده به شماره 9384 حاکی از ملکیت مشاعی خواهان ها نسبت به پلاک شماره 4462 که موضوع قرارداد هم جزیی از آن است میباشد مضافا نوع مبیع با قید کلمه مزروعی در قرارداد مورخ 12/11/69 مشخص گردیده و بالنتیجه خواهان ها واقف به نوع کاربری زمین بوده و با این کیفیت آن را خریداری نموده اند . ثانیا اعلام نوع کاربری زمین موضوع قرارداد توسط شهرداری ابرکوه تغییر نوع کاربری نبوده بلکه در حقیقت نوع کاربری قبلی را مشخص و تغییر آن را ممنوع اعلام نموده است ثالثا خواسته خواهان ها صرفا حکم به استرداد ثمن بدون درخواست حکم به بطلان یا فسخ قرارداد و تعیین تکلیف در این خصوص بوده است . رابعا با توجه به دو فقره قرارداد مستند دعوی طرفین کافه خیارات را اسقاط نموده اند بنابراین با توجه به نوع قرارداد ، واقف بودن طرفین به نوع کاربری مورد معامله و اسقاط کافه خیارات و نبودن مجوزی جهت فسخ یا بطلان قرارداد و عدم انطباق مورد با ماده 220 قانون مدنی و نیز عدم انطباق ماده 442 قانون مزبور که دادگاه به آن استناد نموده و مربوط به خیار تبعض صفقه میباشد با مورد استنتاج دادگاه و صدور حکم به استرداد ثمن آن هم با وجود اعلام فوت مالک قبلی موضوع قرارداد و زوال سمت امین بدون قید و تعیین محکوم علیه و عدم رعایت مقررات قانون آیین دادرسی مدنی در این خصوص صحیح نبوده ایراد و اعتراض وارد تشخیص و دادنامه تجدیدنظر خواسته به اتفاق آرا نقض میگردد .